निशांत संकेतच्या घरात त्याच्या बाजूला बसून एडिटिंग कसं होतंय ते बघत होता. पण त्याचं पूर्ण लक्ष त्यात नव्हतं. तो सारखा मोबाईल तपासत होता. लातूरच्या अप्रतिम अज्ञात गायकावरचा लेटेस्ट व्हिडीओ टाकला होता ‘अन्नोन वाईब्स’ या त्यांच्या यूट्यूब चॅनेल वर, त्याच्या ग्रुपने. निशांत सारखा व्ह्यूज आणि लाईक्स बघत होता. पण या वेळीही हवा तेवढा प्रतिसाद नव्हता. हजार लाईक्स होतील म्हणून त्याचा ग्रुप कधीपासून वाट बघत होता. पण एव्हढे छान मनोरंजक व्हिडीओज टाकूनही ग्रुपमध्ये एकूण असलेल्या तिघांपैकी कोणाचेच ओळखीचे फॉरवर्ड करत नव्हते बहुतेक. हळू हळू सब्सक्रायबर्स वाढतील म्हणून एक वर्ष वाट बघून निशांत थकला होता. एक वर्षात सगळे नोकरीला लागले होते. स्वतःचा पैसा टाकून तिघे मित्र व्हिडीओज बनवत होते. एखादातरी व्हिडीओ वायरल जावा. पण नाहीच…
पूर्ण वाचा
Tag: marathi story
पाणी
पाऊस तर थांबतच नव्हता. तिसऱ्या मजल्यावरच्या सक्सेनांकडे राऊतांच कुटुंब येऊन थांबलं होतं. चौपाटीजवळ कौतुकाने घेतलेलं घर, अतिशय विचार करून साकारलेलं इंटिरिअर… ते पण याच वर्षी. सौ राउतच नाही तर श्री राऊतांच्या मनातसुद्धा हेच विचार चालले होते. फक्त पूर्ण कुटुंबाने धीर सोडू नये म्हणून ते भीती आणि त्रास चेहऱ्यावर येऊ देत नव्हते. पाणी घरात शिरलं आणि शक्य तेव्हढं महत्वाचं सामान घेऊन नवरा बायको व त्यांचा एक मुलगा एक मुलगी असं चौकोनी कुटुंब सक्सेनांच्या घरात आलं. पण पाऊस तर अविरत चालला होता… सगळेच शांत बसले होते आणि सौ सक्सेना स्वयंपाकघरातून आल्या.
सौ सक्सेना: “खाना लगाया है। खा लेते है।”
पूर्ण वाचा
सोम्या आणि गोम्या
शिवकृपा सोसायटी, पहिला मजला, रुम नंबर २. इथे राहत होते सोम्या उर्फ सोमनाथ दिघे. वय वर्ष ६० असलं तरी तरतरीत, निरोगी आणि हसतमुख. त्यांचे सगळे मित्र त्यांना प्रेमाने सोम्या म्हणत. आपण पण सोम्याच म्हणू. सकाळी नियमित योगा, वृत्तपत्र वाचन, वेळेवर नाश्ता, जेवण. सगळ्या बाबींमध्ये व्यवस्थित सुसूत्रता. त्यांच्या प्रेमळ स्वभावामुळे त्यांचे खूप मित्र होते. मितभाषी असले तरी ज्यांची त्यांच्याशी ओळख होई ते त्यांना कधी विसरत नसत. खूप जणांना पुढे होऊन पैशाची मदत केली होती त्यांनी. त्यात त्यांची गोड बोलण्याची सवय अतिशय लाघवी होती.
पूर्ण वाचा
व्हर्जीन
दरवाजा आवेशात उघडला आणि ते दोघे एकमेकांना बिलगून बेडरूम मध्ये शिरले. त्याच्या मजबूत घट्ट मिठीत तिच्या श्वासांची लय उत्तेजित होत होती. त्याच्या पिळदार बाहूंत तिने स्वतःला विरघळून टाकलं. त्याने तिला उचलून बिछान्यावर फुलासारखं अलगद झोपवलं आणि तो तिला बिलगला. ओठांना ओठांची भेट घडणार… तितक्यात टेबल वरच्या पर्स मधला फोन वाजायला लागला. मेघाचं लक्ष फोन कडे गेलं. बाईचा टाईप बघून सर्विस द्यायची हे राज चं सूत्र होतं. तो कुठल्याही प्रकारच्या स्त्रीला संतुष्ट करण्यात तरबेज होता. राज तरी त्याचं खरं नाव कुठे होतं म्हणा… पण राज की करण की अर्जुन काय फरक पडतो? व्हॉट मॅटर्स इज क्वालिटी ऑफ सर्विस! त्याने प्रेमाने मेघा चा चेहरा स्वतःकडे वळवला… पण मेघाचं लक्ष लागेना.
पूर्ण वाचा