गजराच्या आवाजाने निमिता उठली. बघते तर घड्याळात फक्त ५ वाजले होते.
‘असा कसा ६ चा गजर ५ ला वाजला?’
आणि तिने गजर बंद केला. खिडकीच्या बाहेरही अंधार होता.
‘एक तास झोपू शकतो आपण. नाहीतरी रात्रभर कुठे झोप आली. बॉस ने काय अपमान केला सगळ्यांसमोर… तेव्हापासून झोपच आली नाहीय ना नीट. पहिल्या रात्री तर रात्रभर टक्क जागी होते. भूकही लागतेय अस वाटत नाहीय तेव्हापासून. रूटीन चालवायचं फक्त आपलं. आईला कळायला नको. तिने आयुष्यातली सगळी आव्हानं समर्थपणे पेलली. तिला वाटेल काय ही आपली मुलगी. साधं ऑफिसचं काम नीट जमत नाहीय. लागल्यापासून ओरडा खातेय. स्वतःवरचा विश्वास हळू हळू संपूनच जाईल की काय असं वाटतय…..
……….
अरे विचार करता करता ६ वाजले..
पूर्ण वाचा
Author: Writebits
नियती
नियती आणि चॉईस
असं मिक्स असतं लाईफ
कधी ती जिंकते कधी मी
कधी इक्वल होते फाईट
फूल
ऐ जिंदगी तेरे दामन से
धूल उड़ा दूंगी
तू फेकेगी पत्थर
उसको मैं फूल बना दूंगी
व्यक्तिमत्त्व
निरनिराळ्या रंगाच
वेगवेगळं महत्त्व
असतं एकदम खास
प्रत्येक व्यक्तिमत्त्व
हलकं फुलकं
आकाशातल्या ताऱ्याला
स्वतःशी नाही जोडल
सतत चढाओढ करणाऱ्या
वृत्तीला दूर सोडलं
निरपेक्ष आनंदात
मनाला वेडं केलं
अपेक्षांचं ओझं उतरवल्यावर
आयुष्य हलकं फुलकं झालं
आपणच
कुणाला काहीही वाटो
त्याने काय फरक पडतो?
फरक तेव्हाच पडतो
जेव्हा आपणच मनात कुढतो
नशिब
कधी कधी
नाही जुळू शकत दोन टोकं
नशिबाच्या भाळावर असतात
परिस्थितीची भोकं !!
तेव्हाच खरं जगतो
गाण्यात धुंद होतो
प्रेमात बुडतो
गप्पांमध्ये रंगतो
निसर्गात रमतो
माणूस स्वतःला विसरतो
तेव्हाच खरं जगतो